Jaskinia Ślimacza
Na mapach: 
49°14′32″N 19°50′57″E/49,242306 19,849131
49°14′32″N 19°50′57″E/49,242306 19,849131| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
16 m |
| Głębokość |
8 m |
| Deniwelacja |
8 m |
| Wysokość otworów |
1490 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
470 m |
| Ekspozycja otworów |
ku NNW |
| Data odkrycia |
1967 |
| Odkrywca |
A. Duczmal i J. Nickowski |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-07.14 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′32″N 19°50′57″E/49,242306 19,849131
| |
Jaskinia Ślimacza – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej położone jest w północnym zboczu Kominiarskiego Wierchu, ponad żlebem Żeleźniak, w pobliżu dolnego otworu jaskini Bańdzioch Kominiarski, na wysokości 1490 metrów n.p.m[1]. Długość jaskini wynosi 16 metrów, a jej deniwelacja 8 metrów[2].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi idący w dół korytarz zaczynający się w szczelinowym otworze wejściowym, a kończący namuliskiem[3].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini można spotkać nacieki grzybkowe i polewy naciekowe. Ściany są mokre, brak jest na nich roślinności[3].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię odkryli A. Duczmal i J. Nickowski z AKT Poznań w 1967 roku[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984.
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-05-11].